Łokieć tenisisty - przyczyny, leczenie, rehabilitacja

Spis treści:

  1. Wstęp
  2. Przyczyny
  3. Kto choruje?
  4. Diagnoza
  5. Leczenie

 

 

Wstęp

Odczuwasz ból bocznej (zewnętrznej) okolicy stawu łokciowego? Ból pojawia się podczas pracy przy komputerze, pracy z śrubokrętem, gry w tenisa lub badmintona, prac domowych, a nawet podczas innych, niewielkich aktywności fizycznych?

►Przeczytaj o Terapii Osoczem Bogatopłytkowym PRP GPS stosowanej przez nas w uszkodzeniach ściegien - kliknij tutaj

 

„Łokieć tenisisty” to entezopatia prostowników nadgarstka w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Entezopatia to choroba przyczepu ścięgna do kości. Powoduje przewlekły ból okolicy bocznej stawu łokciowego i pozostaje główną przyczyną bólu łokcia.

„Łokieć tenisisty” nazywany jest potocznie jako:

  • zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej
  • „łokieć łucznika”, „łokcieć rzucających”
  • tendinosis, a nie tendinitis (!)

 

Przyczyny

Podstawową przyczyną jest długotrwałe przeciążenie mięśni prostowników nadgarstka i nawarstwiające się mikrourazy ich entezy – przyczepu do kości w okolicy łokcia. Suma mikrourazów doprowadza z czasem do rozwoju zmian degeneracyjnych w zakresie entezy i przewlekłych dolegliwości bólowych.
Co ciekawe, do niedawna ortopedzi uważali, że wspomniane mikrourazy powodują zapalenie przyczepu ścięgien prostowników nadgarstka. Stosowano więc niesterydowe leki przeciwzapalne (NSAID – Non Steroid Anti Inflammatory Drugs), iniekcje sterydów – tzw. blokady (silnie działających przeciwzapalnie, ale niszczących nieodwracalnie ścięgna) oraz przeciwzapalną fizykoterapię.
Publikacja artykułu w JBJS (Journal of Bone & Joint Surgery, USA) z 1999 roku dra. Roberta P. Nirshla z Orthopaedic & Sports Medicineclinic w Virginii, USA, zmieniła (a przynajmniej powinna) diametralnie podejście do sposobu leczenia „łokcia tenisisty”. Z badań mikroskopowych i biochemicznych wynikło bowiem, że uszkodzenie przyczepu ścięgien nie jest spowodowane typowym stanem zapalnym, a zaburzeniem struktury kolagenu i nieprawidłowym ukrwieniem ścięgna w miejscu entezy. Nie jest to więc tendinitis (zapalenie ścięgna), a tendinosis. Bezzasadne stało się więc stosowanie leczenia przeciwzapalnego. W jego miejsce powinno wprowadzić się inne metody postępowania, które stosuję w swojej praktyce lekarskiej.

Kto choruje?

  • Pacjenci między 30-65 rokiem życia, najczęściej między 45-54 rokiem życia
  • Tenisiści to zaledwie kilka-kilkanaście procent chorych na „łokieć tenisisty”
  • Głównie osoby pracujące na komputerze (informatycy, sekretarki, pracownicy biurowi)
  • Osoby pracujące fizycznie nadgarstkiem, zwłaszcza z śrubokrętem (elektrycy, hydraulicy, ortopedzi)
  • Palacze tytoniu są bardziej narażeni
  • Jeśli tenisiści, to częściej amatorzy, niż zawodowcy. A zwłaszcza amatorzy, którzy w poźniejszym wieku rozpoczęli grę w tenisa. Nieprawidłowa technika, przede wszystkim niepotrzebne w tenisie usztywnienie nadgarstka i jego grzbietowe (do góry) wygięcie w czasie uderzeń, powoduje przeciążenie prostowników. Nieprzygotowne do takiego wysiłku mięśnie i ścięgna ulegają uszkodzeniu, rozwijają się dolegliwości bólowe. „Tłumiki”, „gumki” zakładane na struny naciągu nie mają wpływu na zmniejszenie obciążeń przenoszonych na nadgarstek, nie chronią więc przed rozwojem „łokcia tenisisty”. Istotny jest natomiast odpowiedni dobór rakiety tenisowej (waga, rozmiar główki, siła i jakość naciągu, grubość i sztywność ramy). W tym zakresie również proponuję swoją pomoc – przeczytaj doświadczenie zawodowe.

Diagnoza

Rozpoznanie ustala lekarz ortopeda na podstawie:

  • Wywiadu lekarskiego i badania ortopedycznego
  • USG (w tym badanie Doppler-USG) – bardzo pomocne w ustaleniu rozpoznania, więcej dowiesz się klikając tutaj
  • RTG
  • MRI
  • EMG

Leczenie

Łokieć tenisisty - leczenie:

  • Zmniejszenie obciążeń nadgarstka – jeśli możliwe. Unieruchomienie najczęściej jest przeciwwskazane, ponieważ osłabia siłę mięśniową
  • Leki przeciwbólowe – niesterydowe leki przeciwzapalne (NSAID), zawierające np. diclofenac, ketoprofen lub inne działają jedynie objawowo, nie powodują natomiast zdrowienia i regeneracji tkanek
  • Fizykoterapia przeciwzapalna, np. jonoforeza i laser również działają jedynie przeciwbólowo. Równie dobrze pomoże sam czas, który wg. staropolskiego powiedzenia goi rany…
  • Blokady (iniekcje sterydów) niszczą nieodwracalnie ścięgno, działają też jedynie przeciwbólowo
  • Okłady z lodu
  • Opaski uciskowe – skuteczne w doraźnej pomocy i podczas uprawiania sportu. Konieczne jest jednak założenie opaski w odpowiednim miejscu, aby nie pogorszyć stanu
  • Profesjonalnie prowadzone ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mięśnie przedramienia
  • ESWT – terapia falą uderzeniową
  • Skuteczną, nowoczesną metodą terapeutyczną jest ostrzykiwanie zmienionej entezy osoczem bogatopłytkowym PRP GPS (Plasma Rich Platelets). Pozwala na biologiczną regenerację uszkodzonych ścięgien.
  • Niepowodzenie leczenia zachowawczego zdarza się rzadko. Jeśli niechirurgiczne leczenie łokcia tenisisty nie przynosi pożądanego efektu, wskazany jest wówczas zabieg operacyjny.


Dowiedz się więcej o terapii osoczem bogatopłytkowym PRP GPS (Platelets Rich Plasma) z naturalnymi czynnikami wzrostu organizmu - kliknij tutaj

Przeczytaj wywiad z dr. Janem Paradowskim w Dzienniku Polskim dotyczący terapii osoczem bogatopłytkowym PRP, klikając tutaj


dr Jan Paradowski ©
Umów wizytę Powrót

O autorze

Jan Paradowski - jest właścicielem Paradowski Medical Group sp. z o.o., która posiada placówkę medyczną Sport Med w Krakowie przy ulicy Miłkowskiego 11A i przy ul. Wrocławskiej 33. Bogate doświadczenie zagraniczne pozwoliło mu na stosowanie nowoczesnych metod, dostępnych w najlepszych światowych ośrodkach. Jako lekarz wypracował własne schematy leczenia terapiami biologicznymi, jak terapia PRP, czy terapia Orthokine. Wykonuje małoinwazyjne zabiegi operacyjne, jak artroskopia kolana, rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego ACL i rekonstrukcja chrząstki stawowej, szycie i implanty łąkotek, a także chirurgia stopy, endoproteza biodra i endoproteza kolana. Jest ceniony również za serdeczne i pełne uwagi podejście do pacjentów.