Zerwanie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia

 
Mięsień dwugłowy znajduje się w przedniej części ramienia. Umożliwia on zginanie ręki w łokciu oraz obracanie ramienia. Pomaga także w stabilizowaniu barku. 
Ścięgna przymocowują mięśnie do kości. Ścięgna mięśnia dwugłowego przytwierdzają ten mięsień do kości w okolicy barku i łokcia. Jeżeli zerwiesz ścięgno mięśnia dwugłowego w obrębie barku, możesz utracić siłę w ramieniu i nie być w stanie w pełni obrócić ramienia z pozycji skierowanej dłonią w dół, do pozycji skierowanej dłonią w górę. Wiele osób może nadal funkcjonować, mimo zerwanego ścięgna i wymaga jedynie prostego leczenia, w celu zmniejszenia dolegliwości. Niektóre osoby wymagają zabiegu operacyjnego w celu naprawy zerwanego ścięgna.
 

Anatomia

Istnieją dwa punkty przyczepu ścięgien mięśnia dwugłowego do stawu barkowego.
Staw barkowy jest stawem kulistym, złożonym z trzech kości: kości ramiennej, łopatki i obojczyka. Głowa kości ramiennej wpasowuje się w okrągłe wydrążenie na łopatce. Ta wklęsłość nosi nazwę panewki. System mięśni i ścięgien utrzymuje kość ramienną pośrodku panewki stawowej. Te tkanki tworzą pierścień rotatorów. Pokrywają głowę kości ramiennej i przymocowują ją do łopatki. Górny koniec mięśnia dwugłowego składa się z dwóch ścięgien, które przytwierdzają go do kości barku. Długa głowa przyczepia się do górnej części panewki. Krótka głowa jest przymocowana do guzka na łopatce, tzw. wyrostka kruczego.
 

Opis

Przerwanie ścięgna mięśnia dwugłowego (potocznie "zerwanie mięśnia dwugłowego ramienia", "naderwanie mięśnia dwugłowego ramienia", "zerwanie mięśnia barku") może być częściowe lub całkowite.
 
Częściowe przerwanie -  Rozdarcie, które nie uszkadza ścięgna w całości.
Całkowite przerwanie - Całkowite zerwanie mięśnia barkowego, które dzieli ścięgno na dwie części.
 
W wielu przypadkach zerwanie ścięgna rozpoczyna się od jego strzępienia się. W miarę jak proces postępuje, ścięgno przerywa się całkowicie, czasami dochodzi do tego podczas podnoszenia ciężkiego przedmiotu. 
Długa głowa mięśnia dwugłowego częściej ulega uszkodzeniom. Dzieje się tak, ponieważ jest bardziej podatna na zranienie, biegnąc wzdłuż stawu barkowego, do punktu przyczepu na obrąbku stawowym panewki. Na szczęście biceps ma dwa punkty przyczepu w obrębie barku. Krótka głowa mięśnia dwugłowego rzadko ulega zerwaniu. Dzięki istnieniu drugiego przyczepu wiele osób może nadal używać mięśnia, nawet mimo całkowitego zerwania jego długiej głowy.
Kiedy zerwiesz  ścięgno mięśnia dwugłowego, może również dojść do uszkodzenia innych części Twojego barku, takich jak np. pierścień rotatorów. 
 

Przyczyna

Zerwany mięsień dwugłowy ramienia może być skutkiem:

1) Urazu

Jeżeli upadniesz z dużą siłą na wyprostowane ramię lub podniesiesz zbyt ciężki przedmiot, możesz zerwać ścięgno mięśnia dwugłowego.
 

2) Nadmiernego obciążania

W wielu przypadkach zerwanie jest skutkiem ścierania się i strzępienia ścięgna, do którego dochodzi powoli, w miarę upływu czasu. Jest to naturalny skutek procesu starzenia się. Stan ten może się pogarszać w wyniku nadmiernego obciążania- poprzez powtarzanie tych samych ruchów ramienia.
Nadmierne obciążanie może powodować szereg problemów dotyczących stawu barkowego, np. zapalenie ścięgna, zespół ciasnoty podbarkowej oraz uszkodzenie stożka rotatorów. 
Występowanie któregokolwiek z tych schorzeń prowadzi do większego obciążenia ścięgna, sprzyjając jego zerwaniu.
 

Czynniki ryzyka

Ryzyko zerwania ścięgna zwiększają:
  • Podeszły wiek. Starsi ludzie z racji swojego wieku obciążali swoje ścięgna przez dłuższy czas, niż młodsze osoby. 
  • Intensywna aktywność z uniesionymi rękami. Zbyt duże obciążenie podczas podnoszenia ciężarów jest tego najlepszym przykładem, ale istnieje wiele zawodów, które wymagają podnoszenia ciężkich przedmiotów i prowadzą do zużywania się ścięgien.
  • Nadmierne obciążanie stawu barkowego. Dyscypliny sportu wymagające powtarzalnych ruchów unoszenia rąk nad głową, np. pływanie czy tenis, mogą prowadzić do znacznego zużycia ścięgien. U osób uprawiających te sporty częściej wystąpi zerwany mięsień barku.
  • Palenie papierosów. Nikotyna może wpływać na dostarczanie substancji odżywczych do ścięgien.
  • Kortykosteroidy. Stosowanie kortykosteroidów jest wiązane ze wzrostem osłabienia mięśni i ścięgien. Zerwany mięsień ramienia może być powikłaniem przyjmowania sterydów.

 

Objawy

  • Nagły, ostry ból w górnej części ramienia.
  • Czasami słyszalny trzask lub chrupnięcie.
  • Skurcze mięśnia dwugłowego, podczas wykonywania intensywnych ruchów ramienia.
  • Siniaki ciągnące się od środkowej części ramienia w dół, w kierunku łokcia.
  • Ból lub tkliwość w okolicy barku i łokcia.
  • Osłabienie w obrębie barku lub łokcia.
  • Trudności z odwracaniem ręki dłonią do góry lub dłonią w dół.
  • Ponieważ zerwane ścięgno barku nie jest w stanie dłużej utrzymywać mięśnia w napięciu, na ramieniu może pojawić się wybrzuszenie powyżej łokcia, z jednoczesnym wygięciem w pobliżu barku (objaw Popeye’a).
  • Ból barku i ramienia

 

Badanie lekarskie

Wywiad lekarski i badanie fizykalne

Po omówieniu Twoich objawów i zebraniu wywiadu, lekarz zbada Twoje ramię. Diagnoza w przypadku całkowitego zerwania jest zazwyczaj oczywista, ze względu na charakterystyczną deformację mięśnia ramienia (objaw Popeye’a). Częściowe przerwanie jest mniej charakterystyczne. 
Żeby zdiagnozować częściowe przerwanie ścięgna, lekarz może poprosić o zgięcie ramienia i napięcie mięśnia dwugłowego.
Ból podczas używania mięśnia dwugłowego może oznaczać, że doszło do częściowego zerwania. 
Bardzo ważne jest także zdiagnozowanie innych problemów w obrębie barku, żeby odpowiednio zaplanować leczenie. 
Mięsień dwugłowy może ulec zerwaniu w okolicy łokcia, chociaż zdarza się to rzadziej. Zerwanie w pobliżu łokcia spowoduje pojawienie się ‘przerwy’ w przedniej części łokcia. Twój lekarz zbada ramię pod kątem uszkodzenia tej okolicy.
Ponadto, uszkodzenia stożka rotatorów, zespół ciasnoty podbarkowej i zapalenie ścięgien to niektóre ze schorzeń, które mogą towarzyszyć przerwaniu ścięgien. Lekarz może zlecić dodatkowe badania, które pomogą zidentyfikować inne problemy dotyczące Twojego barku.
 

Badania obrazowe

Zdjęcie rentgenowskie. Mimo, że zdjęcie RTG nie ukaże tkanek miękkich, takich jak ścięgno mięśnia dwugłowego, to może ono być pomocne w wykluczeniu innych chorób, które mogą wywoływać ból w okolicy ramienia i łokcia.
Rezonans magnetyczny. Może on lepiej uwidocznić tkanki miękkie. Wykaże zarówno częściowe jak i całkowite przerwanie.
 

Leczenie

 

1) Leczenie zachowawcze

Zerwanie ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia - leczenie zachowawcze
 
U wielu osób ból spowodowany zerwaniem długiej głowy mięśnia dwugłowego z czasem ustępuje. Umiarkowane osłabienie lub zniekształcenie ramienia może nie przeszkadzać niektórym pacjentom, takim jak osoby starsze lub mniej aktywne. 
Ponadto, jeżeli nie doszło do uszkodzenia innych istotnych struktur, takich jak stożek rotatorów, leczenie zachowawcze jest rozsądnym wyborem. Do wyboru są następujące możliwości:
Lód. Przykładaj zimne okłady przez 20 minut, kilka razy dziennie, żeby zmniejszyć opuchliznę. Nie przykładaj lodu bezpośrednio do skóry.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leki takie jak ibuprofen, aspiryna czy naproksen zmniejszają ból i opuchliznę.
Odpoczynek. Unikaj dźwigania ciężarów i wykonywania czynności z uniesionymi rękami, żeby zmniejszyć ból i opuchliznę. Lekarz może Ci zalecić używanie temblaka przez krótki okres czasu.
Fizykoterapia. Ćwiczenia rozciągające i wzmacniające przywrócą ruchomość i wzmocnią Twoje ramię. 
 

2) Leczenie chirurgiczne

Leczenie chirurgiczne rzadko jest niezbędne w przypadku zerwania ścięgna bicepsa. Jednakże, niektórzy pacjenci, wymagający pełnego przywrócenia siły, np. sportowcy lub pracownicy fizyczni, mogą potrzebować operacji. Zabieg operacyjny może być właściwym wyborem także u osób z częściowym przerwaniem ścięgna, u których objawy nie ustępują po leczeniu zachowawczym. 
Technika. Powstało kilka nowych technik operacyjnych, umożliwiających naprawę ścięgna przy wykonaniu minimalnych nacięć. Celem operacji jest ponowne przytwierdzenie ścięgna do kości. Lekarz omówi z Tobą, która opcja będzie najlepsza w Twoim przypadku.
 

Powikłania

Powikłania po tym zabiegu są rzadkie. Ponowne zerwanie naprawionego ścięgna występuje sporadycznie.
 

Rehabilitacja

Zerwanie mięśnia dwugłowego ramienia - rehabilitacja
 
Po operacji Twoje ramię może być tymczasowo unieruchomione na temblaku.
Lekarz wkrótce zaleci Ci wykonywanie ćwiczeń terapeutycznych. Ćwiczenia rozciągające poprawią zakres ruchów w Twoim stawie barkowym. Ćwiczenia wzmacniające ramię będą stopniowo wprowadzane do programu rehabilitacji.
Przestrzegaj ściśle programu leczenia. Mimo, że jest to powolny proces, Twoje zaangażowanie w fizykoterapię jest najważniejszym czynnikiem wpływającym na powrót do wszystkich codziennych czynności.
Wyniki. Pomyślnie przeprowadzona operacja może skorygować zniekształcenie mięśnia i przywrócić jego siłę i funkcję niemal do stanu sprzed choroby.

dr Jan Paradowski ©
Umów wizytę Powrót

O autorze

Jan Paradowski - jest właścicielem Paradowski Medical Group sp. z o.o., która posiada placówkę medyczną Sport Med w Krakowie przy ulicy Miłkowskiego 11A i przy ul. Wrocławskiej 33. Bogate doświadczenie zagraniczne pozwoliło mu na stosowanie nowoczesnych metod, dostępnych w najlepszych światowych ośrodkach. Jako lekarz wypracował własne schematy leczenia terapiami biologicznymi, jak terapia PRP, czy terapia Orthokine. Wykonuje małoinwazyjne zabiegi operacyjne, jak artroskopia kolana, rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego ACL i rekonstrukcja chrząstki stawowej, szycie i implanty łąkotek, a także chirurgia stopy, endoproteza biodra i endoproteza kolana. Jest ceniony również za serdeczne i pełne uwagi podejście do pacjentów.