1. Wstęp

2. Jakie są przyczyny zespołu Sjogrena?

3. Jakie są objawy zespołu Sjogrena?

4. Jak przebiega diagnostyka zespołu Sjogrena?

5. Jakie są metody leczenia zespołu Sjogrena?

Zespół Sjogrena jest chorobą o podłożu autoimmunologicznym, która może dotyczyć różnych części ciała, ale najczęściej zajmuje gruczoły łzowe i ślinowe. Pacjenci z tym schorzeniem mogą zauważyć uczucie piasku pod powiekami, pieczenie oczu, suchość w jamie ustnej oraz powiększenie ślinianek. Pierwotny zespół Sjogrena dotyczy osób, które nie mają innej choroby reumatologicznej. Wtórny zespół Sjogrena występuje u chorych, u których współistnieje inna choroba reumatologiczna, najczęściej toczeń lub reumatoidalne zapalenie stawów. Zmniejszone wydzielanie łez i śliny u chorych z zespołem Sjogrena może prowadzić do powikłań w postaci infekcji gałki ocznej, zapalenia dziąseł, próchnicy, pleśniawek. Mogą występować także dolegliwości ze strony innych części ciała, na przykład ból i sztywność stawów, wysypki na ramionach i nogach, stany zapalne w obrębie płuc, wątroby, nerek.

Dokładna przyczyna powstawania zespołu Sjogrena nie jest znana. Jest to choroba autoimmunologiczna, co oznacza, że dochodzi do nieprawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego, który rozpoznaje własne tkanki jako obce, które należy zniszczyć. Zmniejszone wytwarzanie łez i śliny jest skutkiem uszkodzenia gruczołów przez stan zapalny. Badania sugerują, że czynniki genetyczne oraz infekcje wirusowe mogą predysponować do rozwoju tego schorzenia.

Do najczęściej występujących objawów zespołu Sjogrena należą:

• suchość w jamie ustnej
• suchość gałek ocznych
• suchość w jamie nosowej
• zaburzenia czucia smaków lub zapachów
• pieczenie oczu lub uczucie piasku pod powiekami
• obrzęk ślinianek
• wysypka
• nadwrażliwość na światło słoneczne
• suchy kaszel
• zmęczenie
• problemy z pamięcią i koncentracją
• bóle głowy
• suchość pochwy
• bóle, obrzęki i sztywność stawów
• zgaga

Postawienie diagnozy zespołu Sjogrena opiera się na wywiadzie chorobowym, badaniu fizykalnym i badaniach dodatkowych. Do najczęściej wykonywanych badań dodatkowych należy badanie poziomu przeciwciał ANA, anty-SSA i anty-SSB, czynnika reumatoidalnego, badanie USG i biopsja ślinianki.

Leczenie zespołu Sjogrena ma na celu zmniejszenie dolegliwości. Suchość gałek ocznych jest leczona poprzez regularne wkraplanie sztucznych łez. Czasami stosuje się krople zawierające cyklosporynę, w celu ograniczenia stanu zapalnego i zwiększenia produkcji łez. Picie dużych ilości wody, żucie gumy i stosowanie substytutów śliny może pomóc w zmniejszeniu suchości w jamie ustnej. U niektórych pacjentów stosuje się leki stymulujące produkcję śliny, taki jak pilokarpina i cewimelina. Pacjenci powinni regularnie chodzić do dentysty, by zapobiegać rozwojowi próchnicy. Należy także pamiętać o regularnych kontrolach u okulisty. Hydroksychlorochina, lek przeciwmalaryczny stosowany w leczeniu tocznia i reumatoidalnego zapalenia stawów może być skuteczny u pacjentów z zespołem Sjogrena cierpiących na bóle stawów i wysypkę. Niektórzy chorzy mogą wymagać leczenia kortykosterydami lub lekami immunosupresyjnymi, takimi jak metotreksat, azatiopryna, mykofenolan mofetylu, cyklofosfamid. Jeżeli występują u Ciebie dolegliwości, takie jak przewlekła suchość w jamie ustnej i suchość gałek ocznych lub obrzęk ślinianek, skonsultuj się ze specjalistą reumatologiem z naszej placówki.

 

Aby umówić wizytę u lekarza, kliknij tutaj